تعیین اندازه ی نمونه در طرح نیروی کار مرکز آمار ایران

بیش تر مراکز ملی آمار، به منظور صرفه جویی در منابع موجود برای اجرای طرح های آمارگیری نمونه ای، به ناچار این طرح ها را در سطح ملی بهینه می کنند؛ ولی نیاز به اطلاعات جزئی تر در سطح جامعه های کوچک تر (مثل استان ها، شهرستان ها و یا صفت هایی مانند جنسیت یا گروه های سنی) همواره احساس می شود. با توجه به این رویکرد، باید اندازه ی نمونه را به گونه ای به دست آورد که با کمک آن، براوردها هم در سطح ملی و هم در سطح هر یک از زیر جامعه ها بهینه شوند. از آن جا که آمارگیری نمونه ای چرخشی یکی از مهم ترین روش های آمارگیری نمونه ای در طرح های مراکز ملی آمار به حساب می آید؛ در این مقاله ابتدا اندازه ی نمونه ی بهینه برای آمارگیری نیروی کار- که مرکز آمار آن را به صورت فصلی و با استفاده از نمونه گیری چرخشی اجرا می کند- را به دست آورده، سپس به کمک روش های تعیین اندازه ی نمونه برای براورد در ناحیه های کوچک، اندازه ی نمونه ی تخصیص داده شده به هر یک از زیرجامعه ها (استان ها) به دست می آید.